Wel duizend vragen bij de echtscheiding van uw kind

Als uw zoon of dochter aankondigt te gaan scheiden zult u over het algemeen daar niet blij mee zijn. Soms zag u het al aankomen, had u al lang uw twijfels over hun relatie, soms is het een enorme klap. U vraagt zich misschien af: waarom? En misschien vertellen zij het u. Of ze geven een reden die voor u niet afdoende is, waarvan u denkt: daar ga je toch niet voor scheiden?!

Wat de reden ook is, het is altijd handig om te weten hoe u met deze mededeling om moet gaan. Gaat u direct en volledig achter uw kind staan? Of bent u vooral bang voor de gevolgen voor uzelf? (Wat zal de omgeving zeggen? Zal ik mijn kleinkinderen nog vaak te zien krijgen?). Of neemt u uw kind kwalijk dat hij/zij niet meer moeite gedaan heeft om de relatie in stand te houden. Of is er opluchting omdat met die partner niet te leven viel?

Er kan van alles gebeuren na zo’n mededeling:

- het paar gaat in relatietherapie en de relatie gaat weer gewoon door (heeft u zich negatief uitgelaten over de partner dan wordt het lastig om deze weer in uw armen te sluiten)

- het paar gaat scheiden in redelijke harmonie

- het paar gaat scheiden met conflicten en iedereen in de omgeving bemoeit zich ermee

- het paar gaat scheiden meet conflicten maar de omgeving houdt zich afzijdig

En hoe stelt de familie van de ex-partner zich op naar u, naar uw kind, naar uw kleinkinderen? Had u altijd een goede band of juist niet? Mogelijk verandert dit na een scheiding, soms ook niet.

Heeft de partner van uw kind misschien al weer een nieuwe relatie? Is men onredelijk aan de andere kant? Is uw kind misschien volledig overstuur waardoor u zich geroepen voelt om uw hulp aan te bieden? En wordt dit gewaardeerd?

Hoe praat u met de kleinkinderen over de scheiding? En met uw andere kinderen? Wat doet u als een van de kinderen partij trekt voor de ex van uw kind? Duizenden vragen, waarbij in iedere situatie anders gehandeld moet worden. Na de vakantie ga ik hierover een bijeenkomst voor organiseren.