Verandering is van alle dag

Kijk maar om je heen. Onze maatschappij verandert. Op de beurzen hebben de koersen een vrije val gemaakt, niet voor de eerste keer overigens. Geld rolt nu even niet meer zomaar. Bij mij ook niet. Neem nou bijvoorbeeld de kinderbijslag. Die werd sinds enige tijd aangevuld met de zogeheten ‘zorgtoeslag’ en als zodanig spontaan op mijn rekening bijgeschreven. Een aardig cadeautje waarvoor ik helemaal niets had hoeven doen. Mijn man had zich kennelijk over de papieren ontfermd en ik nam, met alle plezier de besteding ervan voor mijn rekening. Niet moeilijk, want ook ik hou meestal aan het eind van mijn salaris nog een behoorlijk stukje maand over. Net als Loesje overigens, maar dat terzijde. In het begin had ik mij wel eens afgevraagd of er geen addertje onder het gras zou zitten, maar daar dacht ik liever niet al te lang over na en vergat de vraag met hetzelfde gemak als waarmee hij was gekomen. Leuke veranderingen gaan er bij mij meestal in als koek en bovendien ben ik graag goedgelovig van aard.

Maar gister kroop dat addertje, natuurlijk onverwachts, toch ineens over onze deurmat. Want wat blijkt? ‘Het Rijk’ heeft zich bedacht! Van de zestig euro die we per maand mochten ontvangen, wenst ‘Het Rijk’ er nu ineens vijfhonderd terug. De berekening bleek nattevingerwerk te zijn, waarvan de som vantevoren niet goed kon worden gemaakt. Een fijne boekhouding houdt ons land erop na. Maar goed ik dwaal af, ondertussen ligt de wereldeconomie behoorlijk op z’n gat en stagneert er van alles om ons heen. Met alle gevolgen van dien.

Nu hoor ik soms met grote stelligheid beweren dat stilstand, achteruitgang is. Maar is dat wel zo? Volgens mij niet, alhoewel ik moet toegeven dat het er soms wel op kan lijken. De uitspraak suggereert in elk geval dat ’stilstand’ erg is. Maar wat erg lijkt, draagt over het algemeen in potentie een verrassing met zich mee. Zelfs al zien we dat in eerste instantie niet. De kunst is om hem te ontdekken. Dit verschijnsel kun je al in de natuur herkennen. De winter kun je zien als zo’n periode van stilstand. Toch draagt het de kiem van de lente al in zich. En is winter erg? Helemaal niet: bevroren water betekent immers sneeuw- en ijspret. Nee, het is maar net hoe je er naar kijkt. Als het tijd is voor verandering, dan is het juist goed om even stil te staan en goed om je heen te kijken (of in jezelf), voordat je je koers bijstelt.

Verandering is een kosmische wet en hoort dus gewoon bij het leven. Zo verandert ook de mens zelf in de loop der jaren. Een gemiddeld leven kent afwisselend hoogte- en dieptepunten. Groei en bloei. Stilstand en bezinning maken daar deel van uit. Net als onrust en onzekerheid, want die brengen ons in beweging om nieuwe dingen te ontdekken. Veranderen kan gepaard gaan met vallen en opstaan, net als leren lopen. We krijgen namelijk niet allemaal een gebruiksaanwijzing, ‘hoe veranderingen als vanzelfsprekend te accepteren en erin te slagen er flexibel mee om te gaan’. We zijn bovendien niet elk moment op verandering voorbereid. De een is er nu eenmaal van nature wat soepeler of vlotter in is dan de ander. Daar is trouwens weinig mis mee. Integendeel zelfs. De lente laat immers ook een wisselende kleurenpracht zien doordat de ene boom of struik wat later in bloei komt dan de andere. Alleen maar mooi toch?

De natuur verandert er lustig op los, omdat die zich niet verzet. Met de mens is dat anders, want de mens is een denkend wezen. We kunnen ons denken bewust of onbewust inzetten om met de stroom der veranderingen mee te bewegen, maar ook om ons ertegen te verzetten. Als je liever niet verandert, laat je dat doorgaans merken door te zeggen dat je iets niet kan, niet mag of niet durft. Deze en soortgelijke uitspraken komen vaak voort uit angst voor veranderingen of angst voor het onbekende. Het gevoel: ‘je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt’. Daar kun je als mens behoorlijk last vanhebben. Maar soms is de toevoeging van een enkel woordje al voldoende om jezelf de goede richting in te bewegen. Zoals het woordje ‘nog’, want misschien kan of durf je het nu nog niet, maar kan je ‘open staan voor verandering’ wel leren……en in dat geval doet een goed gesprek vaak wonderen.